teman...
izinkn aku beristirehat sebentar..
setelah menempuh segala kelelahn hr...
mungkin ini istirehat yg sekian kalinya...
biar la istirehat ku pnjg
dan mungkin ini istirehat ku yg terakhir kalinya...
mungkinkah lagi istirehat yg terakhir ini akn menjemputku atau sekadar mnjengah?
lambaiannya semakin kerap memanggil2
Wednesday, February 24, 2010
Sunday, February 21, 2010
survey ke g jalan-jalan
minggu lepas aku dan rakan-rakan telah di berikan tugas.
aku cume buat sekitar kg aku je..
sepanjang menjalankn survey banyk yg aku dapat...
aku merasa perasaan di marahi
tapi yg paling lucu utk aku ingat ialah pengalaman dimana aku kene kejar anjing,,
aku pon tak sedar bila aku kena kejar. masa tu aku wt survey di Rasa..anjing tu betul2 dekat ngn kaki aku...hahahah..nasib baik la aku naik moto..kalu x alamatnye kene samak la kaki aku hr tu..
tp banyak juga ilmu baru yang aku dapat dr kalangan para Dr ni..
ada yg sudi berkongsi pengalaman dan ada juga yg mempunyai pndangan sm seperti aku..
aku akn jd kne perkongsian itu sbgai pengetahuan yg xmungkin aku dpt dlm kls or kursus
aku cume buat sekitar kg aku je..
sepanjang menjalankn survey banyk yg aku dapat...
aku merasa perasaan di marahi
tapi yg paling lucu utk aku ingat ialah pengalaman dimana aku kene kejar anjing,,
aku pon tak sedar bila aku kena kejar. masa tu aku wt survey di Rasa..anjing tu betul2 dekat ngn kaki aku...hahahah..nasib baik la aku naik moto..kalu x alamatnye kene samak la kaki aku hr tu..
tp banyak juga ilmu baru yang aku dapat dr kalangan para Dr ni..
ada yg sudi berkongsi pengalaman dan ada juga yg mempunyai pndangan sm seperti aku..
aku akn jd kne perkongsian itu sbgai pengetahuan yg xmungkin aku dpt dlm kls or kursus
Monday, February 15, 2010
ANDAI KU TAHU
andai ku tahu....
bebintang yang nun jauh di angkasa tak seindah bulan purnama
tak kan ku cuba melompat tinggi
aku sering memandang bebintang di langit
kekadang aku lupa bahawa bulan itu yang sering menemaniku
bulan itu yg sering menerangku
kenapa aku sering lupa tentang bulan itu...
kenapa aku sering mengimpikn bintang
sedangkan aku ada bulan...
semakin tinggi ku cuba melompat
maka semakin kuat aku jatuh..
tp semua itu tidak ku sedari
sehingga bulan itu hilang dari pandanganku
dilitupi awan mendung
yang aku sendiri tidak pasti bilakah mendung kan beralih
adakah hujan akan menimpa
atau sekadar mendung menduga...
aku pasti dan aku yakin
suatu detik nanti pasti kan muncul kembali bulan itu..
aku tidak pasti bilakah bulan itu kan muncul kembali
atau kau yang pergi dahulu..
ku harap ku kan dapat menggapai kembali bulan itu..
tidakkan ku persiakan bulan itu buat kedua kalinya..
ku kan menjaga dan merwat bulan itu dengan semampu ku
bebintang yang nun jauh di angkasa tak seindah bulan purnama
tak kan ku cuba melompat tinggi
aku sering memandang bebintang di langit
kekadang aku lupa bahawa bulan itu yang sering menemaniku
bulan itu yg sering menerangku
kenapa aku sering lupa tentang bulan itu...
kenapa aku sering mengimpikn bintang
sedangkan aku ada bulan...
semakin tinggi ku cuba melompat
maka semakin kuat aku jatuh..
tp semua itu tidak ku sedari
sehingga bulan itu hilang dari pandanganku
dilitupi awan mendung
yang aku sendiri tidak pasti bilakah mendung kan beralih
adakah hujan akan menimpa
atau sekadar mendung menduga...
aku pasti dan aku yakin
suatu detik nanti pasti kan muncul kembali bulan itu..
aku tidak pasti bilakah bulan itu kan muncul kembali
atau kau yang pergi dahulu..
ku harap ku kan dapat menggapai kembali bulan itu..
tidakkan ku persiakan bulan itu buat kedua kalinya..
ku kan menjaga dan merwat bulan itu dengan semampu ku
Subscribe to:
Posts (Atom)